คำว่า “พระลือ” เดิมเขียนตามอักขระไทยเดิมว่า “พระฤา” แปลว่า พระเลื่องลือ เนื่องจากพระลือซึ่งยกย่องในตำนานว่าเป็น พระศักรพุทธปฏิมา ขึ้นกรุวัดประตูลี้ และ วัดกู่เหล็ก เป็นวัดร้างกลางทุ่ง ส่วนวัดประตูลี้ชื่อก็บอกแล้วว่า เป็นประตูเมืองหนีภัยอยู่ทางทิศใต้ของเมืองละปูน หรือเมืองหริภุญไชย
ดังนั้น พระลือ จึงโด่งดังในด้านแคล้วคลาดเช่นเดียวกับ พระรอด ประการหนึ่ง
อีกประการหนึ่งก็อาจเป็นชื่อที่ตั้งไว้เพื่อเฉลิมพระเกียรติ พญาฤาไทราช หรือ พระมหาธรรมราชาลิไท ซึ่งทรงโปรดให้ พระสุมนเถระ มาเผยแพร่พระพุทธศาสนาฝ่ายลังกาวงศ์ ในรัชสมัย พระเจ้ากือนา (ไม่ใช่ “ถือนา” คำว่า “กือนา” เป็นภาษาลานนา แปลว่า “คูนา”)
พระฤาไทราช หรือ พญาฤาไทราช ได้รับความศรัทธาและการยอมรับนับถือจากชาวลานนาเป็นอย่างสูง เช่นเดียวกับ พ่อขุนรามคำแหงมหาราช ในฐานะพระสหายของ พ่อขุนเม็งราย ปฐมกษัตริย์ของพิงค์พระนคร หรือนครเชียงใหม่เดิม ดังนั้นชื่อ “พระลือ” ก็อาจจะเป็นชื่อที่ได้มาจากพระนาม “พระฤาไทราช” ตามความคาดเดาก็ได้
#พระลือหน้ามงคล ท่าพระจันทร์
#พระลือหน้ายักษ์
#พระลือ หน้า มงคล ของ พรรค คู่ วิบูลย์
#พระลือหน้ามงคลสีดำ
#พระลือโขงหน้ามงคล
#พระลือหน้ามงคลเนื้อดำ
#พระลือโขงปลอม
#พระลือหน้ามงคลกรุดอนแก้ว
#พระลือหน้ามงคล พุทธคุณ
#พระลือหน้ามงคล ราคา
#พระลือโขงหน้ามงคล
#พระลือหน้ามงคล กรุวัดมหาวัน
#พระลือหน้ายักษ์
#พระลือหน้ามงคลกรุมหาวัน
#พระลือหน้ามงคล ปลอม
